Arçelik Servisi Gölcük

hiçbir özel bilginin yazılmaması gerektiğine inandığım, ancak insanların tersi gibi neredeyse nüfus bilgilerini bile yazacakları sosyal platform. kimlik hırsızlarıydı, kalpazanlardı, benim derdim onlar değil. hikaye şöyle: Arçelik Servisi Gölcük vaktinde hoşlandığım bir kız vardı. zâtın imzasını görünce zeki ve kendine güvenen bir tip olduğunu anlamıştım. * kültürlü de bir şeydi böyle. cıvıl cıvıl. bir şekilde muhabbet etmeye başlamıştık. aynı branştan olduğumuz için gelip gidip teknolojik muhabbet açması kafamda soru işareti uyandırmamıştı. dinlediğim tarza müziklerden hoşlandığını daha ben sormadan söylüyordu. izlediği filmler benimkilerle aynıydı neredeyse. "olm bu kız süper" diyerek yamulmaya başladım . normalde en paranoyak olasılıkları bile hesaba katan bendeniz o kez ciddi yamulmuş ve etkilenmiş olacak ki hiç şüphelenmedi mevzudan. en son bu zât şahsımdan ubuntu dvdsi rica etti. "ohannes kız ubuntu deneyecek" diyerek iyice gaza gelip "birlikte freebsd de kurarız inşallah" ümitleriyle dvdsini verdim, ettim. ondan sonra araya ayrılık girdi. zaten bir halt olduğu da yoktu. kendi kendime gaza gelmişim. yalnız dikkat ettim sonra, kızın muhabbetini açtığı şeylerin hepsi facebook profilimde belirttiğim verilerdi. zaten psikoloji üzerine ilgisi de olan bu arkadaşın deneklerinden biri oldum galiba diyerek pılımı pırtımı topladım kendisinin limanından.