17 Nisan 2012 Salı

Çeşme Demirdöküm Servisi

arkadaşlarla arabayla ilerlerken sanırım refika ya doğru giden elemana takılmak istedik, olay basit, kkm nerde diye sorucaz. ve ben sorucam şoförün yanında ben varım. tam yanaştık elemana, kulaklıklarını çıkardı, beni bi gülme tuttu, kkm falan yalan oldu abi ilerleyelim dedim, giderken de tipe bak yaa diye höykürdüm elemanın duyacağı şekilde. neden böyle birşey deme ihtiyacı duydum? ben de tam bilmiyorum ama gecenin bi yarısı dalga geçecekleri her halinden belli beş elemana onun da söyleyeceği iki çift lafı vardı. veya ben öyle düşündüm, ona bu fırsatı vermeden gerizekalı biçimde dalga geçtim. böyle biri eğilimdir aslında hani dalga geçilecekse de en azından zeka kırıntısı bulunur laflarımda. ama bu sefer mallığın doruklarına ulaştım. tabii ben bu lafı diyince diğer tüm arkadaşlar abi neden böyle dedin?çok ayıp oldu,tanımıyoruz da diye bana bi veryansında bulundular. yani ayaküstü rezil oldum. ama yol bitip yurda geldiğimde pişman olmadığımı da farkettim.gerzekçe de olsa sözümün arkasındayım, o lafı benim demiş olmam zaten arkasında durmamın bu durum için tek, genel için ilk sebebi. Çeşme Demirdöküm Servisi talihsizlik diyelim ve unutmaya çalışalım. biraz saplantılı ve birazdan fazla biraz da kötümserim sanırım. bunlarla birleşince yoğun düşünce günleri; iyice idiota evrilmeye başlıyorum. ha aslını istersen evrim sürecimden de bihaber yaşayıp gideceğim de; ah bir de şu çorapların rengini tutturabilsem böyle günlerde. evet, bir pembe-mor çizgili, bir mor kelebekli, niye ayırıp da ikisinden tek tek giymişim onu bilmiyorum, şimdi farkettim negzel. hayatıma renk kattılar olsun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder