Dantel Salon Takımları

ve şunu da ekleyeyim ki,bugüne kadar, konuşacağım,tanışacağım,birşeylerden bahsedeceğim kim olursa olsun,tek bir heyecanı olmayan ben,kalp atışlarımın hızına yetişemiyordum.kalabalığa dahi konuşmuşluğum vardır,ki bu tek bir sefer olmadı,ama gidipte çok rahat muhabbet kurabileceğim sıcaklıkta bir kıza tekrardan selam bile veremiyordum. işte bizim apaçiler tam burada devreye girdi.bir muhabbeti başlatmaya karar verdiğim bugün,kızı ve beni aynı beş metrekare içinde her gördüklerinde 'ooo uğur,bak kız burada,oo uğur hayırlı işler' demeye başladı.el şakalarını katmıyorum bile. sonra arkadaşlarına benden habersiz gidip konuşma ayarladıklarını söylemişler,benim kızı konuşmak Dantel Salon Takımları için çağırdığımı söylemişler.evet doğru da kardeşim,bırak da ben yapayım dimi?sınıfa girdiğimdeki dert bir ayrı zaten.tüm kızların,çocukların, 'uğuuur çok merak ettim gidip bakayım şu kıza demeleri,gidip bakmaları,sırf bu yüzden geyik durumu yaratan çok sevdiğim üç sınıf arkadaşımla sınıftan çıkarılmamız zaten ayrı bir dert.ve tüm bunların yanında yapılmış daha bir sürü apaçilik,bir sürü geyik bugün yapabileceğime gönülden inandığım işe şu an çok zor gözüyle bakmama neden oldu. okul çıkışında konuşmadım mı,konuştum tabii.ama beni alelacele itiştiren arkadaşlarım yüzünden zaten ne dediğimi bile bilmiyorum doğru dürüst.of,hatırladıkça yüzüm kızarıyor dostlarım,kendimle böyle alakasız olacağım bir gün daha gelir mi acaba,çok merak ediyorum.